حکایتی از بهلول

آورده‌اند كه شیخ جنید بغداد به عزم سیر از شهر بغداد بیرون رفت و مریدان از عقب او.

شیخ احوال بهلول را پرسید.

گفتند او مردی دیوانه است.

گفت او را طلب كنید كه مرا با او كار است. پس تفحص كردند و او را در صحرایی یافتند.

شیخ پیش او رفت و سلام كرد.

بهلول جواب سلام او را داده پرسید چه كسی هستی؟ عرض كرد منم شیخ جنید بغدادی.

فرمود تویی شیخ بغداد كه مردم را ارشاد می‌كنی؟ عرض كرد آری..

بهلول فرمود طعام چگونه میخوری؟

جراح و تعمیر‌کار

روزی جراحی برای تعمیر اتومبیلش آن را به تعمیر‌گاهی برد!

تعمیر‌کار بعد از تعمیر به جراح گفت: من تمام اجزای ماشین را به خوبی می‌شناسم و موتور و قلب آن را کامل باز می‌کنم و تعمیر می‌کنم! در حقیقت من آن را زنده می‌کنم!

حال چه‌ طور درآمد سالانه من، یک ‌صدم شما هم نیست؟!

جراح نگاهی به تعمیر‌کار انداخت و گفت‌: اگر می‌خواهی درآمدت یك ‌صد‌ برابر من شود، این بار سعی کن زمانی که موتور در حال کار است، آن را تعمیر کنی!

از یک دختربچه بدجوری کتک خوردم !

حکایت چهار دانشجو‎

ترازوی الهی

شخصی که بسیار ثروتمند و از نزدیکان پادشاه بود و در سرزمین مجاور ثروت کلانی داشت از محبت و عشقی که رعایا ونزدیکانش نسبت به شیوانا داشتند به شدت آزرده بود. به همین خاطر روزی با خشم نزد شیوانا آمد و با لحن توهین آمیزی خطاب به شیوانا گفت: آهای پیر معرفت! من با خودم یکی از رعیت هایم را آورده ام و مقابل تو به او شلاق می زنم. به من نشان بده تو چگونه آن را تلافی می کنی.

صورتحساب

پسر بچه فقیری به نام « هوارد کلی » در دهکده ای دور افتاده زندگی می کرد که روزگار سختی را می گذراند. «هوارد یازده ساله علاقه خاصی به درس خواندن و ادامه تحصیل داشت، اما مشکلات مالی و فقری که پسرک یتیم دچارش بود به او این اجازه را نمی داد که هم بتواند به مدرسه برود و هم شکمش را سیر کند. به همین علت معمولاً هر پولی که از کارگری نصیبش می شد، خرج مدرسه رفتن، خرید کتاب و دفترچه و مخارج تحسیلش می کرد و اکثر اوقات گرسنه بود. یک روز اوضاع برای پسرک از همیشه بدتر شد و در طول 48 ساعت هیچ غذایی نخورد.

شوق پرواز

روزی روزگاری، پسری بود که در یتیم‌خانه بزرگ شده بود. پسرک از همان کودکی دلش می‌خواست همچون یک پرنده پرواز کند. درک این نکته برایش دشوار بود که چرا نمی‌تواند پرواز کند. او پرندگانی در باغ‌ وحش دیده بود که بزرگ‌تر از او بودند و می‌توانستند به راحتی پرواز کنند. پسرک با خود فکر می‌کرد: پس چرا من نمی‌تونم؟ مگه من چه ایرادی دارم؟

در همان حوالی، پسربچه دیگری زندگی می‌کرد که فلج بود و نمی‌توانست راه برود. او همیشه آرزو می‌کرد که بتواند مثل بقیه بچه‌های هم‌سن خود راه برود و بدود. او همیشه با خودش فکر می‌کرد: پس چرا من نمی‌تونم مثل اونا باشم؟

داستان کوتاه و آموزنده در مورد صدف های بد بو

شغل مردی تمیز کردن ساحل بود. او هر روز مقدار زیادی از صدف های شکسته و بد بو را از کنار دریا جمع آوری می کرد. و مدام به صدف ها لعنت می فرستاد چون کارش را خیلی زیاد می کردند.

او باید هر روز آنهارا روی هم انباشته می کرد و همیشه این کار را با بد اخلاقی انجام می داد.

روزی یکی از دوستانس به او پیشنهاد کرد که خودش را از شر این کوه بزرگی که از این صدف های بد بو درست کرده خلاص کند.

داستان پند آموز

روزی از "میکل آنژ" هنرمند و مجسمه ساز بزرگ پرسیدند:

"چگونه این آثار زیبا را خلق می کنی؟"

پاسخ داد:

وعـده ی پــوچ

پادشاهی در یک شب سرد زمستان از قصر خارج شد.
هنگام بازگشت سرباز پیری را دید که با لباسی اندک در سرما نگهبانی می داد.
از او پرسید : آیا سردت نیست؟ نگهبان پیر گفت : چرا ای پادشاه اما لباس گرم ندارم و مجبورم تحمل کنم.

مرد واقعی و مسلمان واقعی 

میگویند وقتی رضا شاه تصمیم گرفت بانک ملّی را تأسیس کند برای بازاری ها پیغام فرستاد که از بانک ملّی اوراق قرضه بخرند. هیچکدام از تجّار بازار حاضر به اینکار نشد. وقتی خبر به خانم فخرالدّوله، مالک بسیار ثروتمند، خواهر مظفّرالدین شاه و مادر مرحوم دکتر امینی رسید، به رضاشاه پیغام فرستاد که مگر من مرده ام که می خواهی از بازار پول قرض کنی ؟ من حاضرم در بانک ملّی سرمایه گذاری کنم...

نقش وام قرض الحسنه در اجتماع

ادامه داستان

چند روز از این ماجرا گذشته بود و مادرم یک هفته بیشتر فرصت نداشت تا آن پول را جور کند. در آن چند روز به سراغ هر کدام از آشنایان و رفقایم رفتم تا آن پول را جور کنم، همه چپ چپ نگاهم می کردند! اما حرف صادقانه دا آقا مجتبی که تقال محله مان بود زد: «پسر هیچ کسی گربه هم دست تو نمیده! اون وقت می خوای پول قرض بگیری؟» خندیدم و گفتم: «حق با شماست آقا مجتبی... البته من می تونم این پول را آن طور که بلدم جور کنم... ولی مادرم قسمم داده و واسه همین می خوام این پول رو از راه حلال جور کنم!»

نقش وام قرض الحسنه در اجتماع

بر اساس سرگذشت : آرش

حاج آقا افشار از من خوشش نمی آمد و به بچه های محل هم می گفت: از من دوری کنند! در محله ی ما همه ی بجه های همسن و سال من یا به دانشگاه راه یافته بودند و یا در اداره ای استخدام شده و یا دست کم، مغازه ای کوچک راه انداخته و کاسب شده بودند. ولی من فقط دنبال آن بودم که از راحت ترین راه ممکن پولدار شوم که این راه در نظر من وآدمهایی که مثل من فکر می کنند، خلاف کردن است. جنس دزدی می خریدم و می فروختم، برای کسانی که چک بر گشتی داشتند شر خر بودم،اگر کسی از کس دیگری دلخور بود پول میگرفتم و زیر چشم طرف بادمجان می کاشتم!

پولتو به خدا بسپار

یک سال دیگه گذشت...

مثل برگ و باد گذشت... درست به یک چشم به هم زدن! سرعت گذشتن زندگی این روزها بیشتر از گذشته شده...

گذشتن... این روزها گذشتن... ولی نمیدونم چطوری... امروز یه بار دیگه رفتم به سایت دانشگاه تا آخرین نمره هامو ببینم. خیلی دوست داشتم همه نمره هامو زده باشن ولی نمره دو تا از درسام مونده بود